Mikael mag niet blijven …

Al enkele maanden doe ik actief mee aan het kerkasiel in Kampen, ten behoeve van de familie Babayants, een Oezbeeks gezin met vier kinderen, van wie er twee in Nederland geboren zijn. Net als voor de Armeense Mikael en zijn moeder geldt voor hen, dat de rechter besloten heeft dat ze veilig naar hun land van herkomst kunnen terugkeren en dat er geen aanleiding bestaat om hen hier asiel te verlenen.

De familie Babayants is christelijk en dat kan lastig zijn in een overwegend islamitisch land. Maar tussen lastig en levensbedreigend zit nog licht. Over Mikael en zijn moeder (ik concludeer uit de berichtgeving dat de vader elders verblijft) en over Armenië weet ik al helemaal niets.

Het enige dat ik wel weet, is dat in beide gevallen sprake is van kinderen die in Nederland geboren zijn, de Nederlandse taal machtig zijn, hier naar school en clubs gaan, kortom volledig geïntegreerd zijn en geen enkele relatie hebben met het land waarheen ze dreigen te worden gestuurd. Het woord 'terug' is hier niet eens van toepassing.

Ik begrijp de moeite die minister Faber heeft met het feit dat het klaarblijkelijk in Nederland mogelijk is, meer dan een decennium aan het lijntje gehouden te worden of zelf aan dat lijntje te blijven hangen alvorens een definitief besluit valt over de toekenning van een verblijfsstatus. Ik deel die moeite, want de gevolgen zijn dramatisch, vooral voor de betrokken kinderen.

Misschien zijn Oezbekistan en Armenië hele fijne landen waar zij een prachtige toekomst tegemoet kunnen gaan. Maar zeker is dat ze allereerst met een enorme uitdaging geconfronteerd zullen worden. Misschien wel meer dan een kind mentaal en psychisch aan kan, zoals wel door hersenwetenschappers wordt gesteld. 

Al ben ik het met onze minister eens, dat het asielbeleid in ons land strakker georganiseerd moet worden en dat eindeloze procedures niemand helpen, zeker als het om kinderen gaat, zou barmhartigheid voor recht moet gaan. Daarom hoop ik op een royaal nieuw kinderpardon en ben ik bereid, daarvoor nog vele malen naar Kampen te rijden .